TARİH, ESAD İÇİN NE YAZACAK?

Arap Baharı adı ile başlayan ve belki de Tunus dışında hiçbir Orta Doğu ülkesine barışı, istikrarı getirmeyen, demokratikleşme veya halkların özgürleşmesi sancıları olarak gösterilen bu sürecin olumsuz yahut daha olumsuz bir biçimde artık sonuna gelindiğini daha önceki

yazımda belirtmiştim. Olumsuz yahut daha olumsuz diyoruz çünkü bu kadar sivil

katliamından, yerle bir olmuş hayatlardan, şehirlerden sonra varılacak hiçbir sonucun

olumlu olarak ifade edilmesi mümkün değildir.

Öte yandan olumsuzluklar hanesinin kalabalıklaşmaması ve bundan sonraki sürecin mümkün olduğunca az kayıp ile tamamlanması temennimiz. Peki Orta Doğu’da sular durulup, dengeler yeniden kurulurken belki de Orta Doğu’nun en tartışmalı ismi, kimi için en çok nefret edilen

kimi için kahraman ilan edilecek Esad’ı tarih nasıl yazacak?

Orta Doğu’daki mevcut aktör ülkeleri liderleri özelinde değerlendirdiğimizde, Amerikan iç savaşından başlamak üzere yakın tarihte Küba ile, Vietnam, Afganistan, Irak, Yemen ile elini kandan çıkarmayan ABD başkanları için Suriye’deki hamleleri ayırt edici bir özellik taşır mı emin değilim.

Belki de Trump’ın ismi de uzun vadede Johnson’ın, Bush ailesinin, Obama’nın yanına

yazılacaktır. Trump’ın ticari işletme işletir gibi ülke yönetmesi, mahallenin delisi gibi çıkışlar yapması dışında Amerikan tarihçileri için Trump’ın dış politikasından da farklı bir çizgi belirlemek pek mümkün değildir.

Buna karşılık Esad, Arap Baharı’na üç kala Türkiye’nin sevgili kardeşi; Arap Baharı

esnasında Davutoğlu’nun dış politika dehası sayesinde kuyusunu kazmak suretiyle başkentinin camisinde namaz kılacağımız bir lider. Sürecin ilerleyen noktalarında çocuk katili, BM nezdinde savaş suçlusu yine aynı Esad için bugünlerde yalnızca Türkiye’de de değil dünya genelinde acabalar belirmeye başladı.

Esad’ın halka karşı uyguladığı zulümden ve kimyasal silah kullandığına dair iddialardan

kaynaklı kızgınlıklar önceki gücünü yitirmiş durumda. Bugünlerde Esad’ın tahtı bırakmamak konusundaki tavrı, nefret söylemlerinden daha farklı bir biçimde konuşulmakta.

Gerçekten; bir devlet başkanının çekip gitmemesinden, ülke bütünlüğünü savunmasından daha kutsal ne olabilir fikirlerini duymak mümkün. Bir diğer ifadeyle bundan beş bilemediniz on sene sonra Esad için tüm dünyayı karşısına alan ama yine de halkını başsız bırakmayan

başkan ifadelerinin kullanılması bu noktada şaşırtıcı olmayacaktır. Zira Şam ve çevresinde

halk Esad’dan memnun olduğu gibi Suriye’nin kuzeyinde de Amerika’nın, Avrupa’nın

yahut bunların eli ile kurulan sembolik devletlerin ipi ile kuyuya inilemeyeceğinin farkına varılmaya başlandı.

Bu kesimler Esad’ı çok sevdikleri için olmasa dahi başka bir seçeneklerinin kalmadığını

düşündükleri için Esad’a yeniden yaklaşmaya başladılar. Bir örnekle açıklamak gerekirse; The Washington Post’un röportajına göre Suriye Demokratik Güçleri yalnızca Esad’a Rusya’ya yardım çağrısında bulunmakla kalmadı aynı zamanda operasyon bölgelerinde halk da Suriye

topraklarının koruyucu gücünün Suriye Milli Ordusu’ndan başka güç olamayacağını ifade etmeye başladı. Amerika-Türkiye arasındaki anlaşma ile Amerika rejim ve Rusya saflarına katılmaya hazırlanan grupların gönlünü almaya çalıştı ve aldı mı bilinmez lakin tarih kazananlar tarafından yazılmakta ise Esad’ın tarihteki profilinin değişmesi an meselesidir.