O’nun kanadı kırık iki kuşu var…

Allahım O’nu, kanadı kırık iki kuşuna, iki evladına ve O’nu muhtaç durumda olan yavrularına bağışla” diye dua edip durduk ilk günden beri…

Elbette ki bu yağmur duasına benzemiyor.

Kış ortasında Erzurum için yağmur duası niyazında bulunan Diyanet bile bu duanın nasıl bir saçmalık olduğunu bilecek kadar bilimsel veriye sahip.

Bizim duamız, hakiki anlamda Allah’ın sonsuz nimet ve şifasından talep etmekti.

O ki, bilindik bilinmedik tüm alemlerin Rabbidir.

O ki, hiçbir duayı amelsiz makbul kabul etmeyen bir Allah’tır.

Çünkü O adildir, mutlak hakimdir ve rahimdir.

Biri çıkıp sorsa ki, “bana analığın ne olduğunu tarif edebilir misin?

Sizi temin ederim ki hiç zorlanmadan, düşünmeden “evet” derim. “Bu ülkede analığın tarifi, önce Nesrin’dir, sonra da yine Nesrin’dir” derim.

Nasıl ki “en iyi baba kim?” sorusuna, “Ünal’dır” diyorsam…

Karı koca Korona oldular…

Her birimizi bekleyen bir mukadder tecelli…

Önce Ünal bey şifa buldu ve tık nefes evine koşarak o iki boynu bükük himmete muhtaç kanadı kırık kuşlara kol kanat gerdi.

Onlar, Allah’ın bu karı-kocaya birer emanetiydi.

Ve şehadet ederiz ki, o ana baba bir gün dahi “of” bile demeden, Allah’ın emanetlerine gözleri gibi baktılar.

Bu dünya imtihan dünyasıdır.

Vallahi öyle…

Kimi servetiyle, kimi şöhretiyle, kimi ilmiyle, kimi güzelliği ve yakışıklığı, kimi de hasta evlatlarıyla sınanıyor.

Nesrin-Ünal çifti ise, evlatlarıyla sınanıyor.

İki bakıma muhtaç kanadı kırık uçmaya muhtaç kuş…

Bugün bir haber aldım.

Kanadı kırık kuşların anası Nesrin kardeşim hastaneden taburcu olmuş.

Yani yavrularının cennet kokusunu yeniden soluyacak, onlara sarılacaktı.

Allah’a şükrettim ve takdirine boyun eğdim.

Ana olmak, yalnızca emzirmek, gece çocuğunun beşini sallamak, onun altını değiştirmek ve onu beslemek olsaydı eğer bunu şu cihanda neredeyse hemen her canlı yapıyor.

Ana olmak, Nesrin-Ünal çifti olmaktır halbuki..

Ben bu yazıyı yazarken arkadaşlar önüme bir not bıraktılar:

Ünal, Ünal deyip durduğunuz zat, İstinaf mahkemesinin başsavcısıdır.

Onlara dönüp şunu sordum:

Ne yani baba olmaktan, ana olmaktan iki kanadı kırık kuşu sahipsiz bırakmamaktan daha mı önemli?

Sustular, masamın üzerindeki notu geri çektiler.

Nesrin kardeşim; sen hastaneden çıktın ya, yeniden seni o kuzucuklarınla birlikte göreceğiz ya, Rabbimize şükürler olsun…

Yorum Yaz
  • UYARI: Konuyla ilgisi bulunmayan, hakaret içeren cümleler veya imalar, inançlara saldırı, şiddete teşvik yorumları onaylanmamaktadır.
  • ARDA ÜNLÜM 23 Aralık 2020 10:55

    MEHMET YAZILARINIZI GAZETENİZİ HER GÜN OKUYORUM.YAZDIKLARINIZ YAZACAKLARINIZIN TEMİNATI.CESUR YÜREK ŞENER